قالب وبلاگ

 تا به امروز شما می دانید چگونه یک مادربرد و CPU را بایستی مونتاژ کرد و در داخل کیس جا داد و بلدید یک هارد دیسک جدید را مونتاژ نمائید و اگر بخواهید می توانید امکانات کامپیوترتان را یا نصب کارتهای PCI افزایش دهید، بنابراین حالا از عالم مونتاژ سخت افزارهای کامپیوتری خیلی چیزها می دانید، این طور نیست؟

امروزه کاربران روی کامپیوترهایشان تعداد زیادی برنامه نصب می کنند و علاوه بر آن هر روز در حال اضافه و کم کردن این برنامه ها هستند، در چنین شرایطی یکی از عواملی که می تواند سبب شود تا یک کامپیوتر ثبات و سرعت مناسبی داشته باشد دارا بودن حافظه RAM به میزان کافی است در غیر اینصورت احتمالا کامپیوتر شما بسیار کند و اعصاب خورد کن خواهد بود. خوب جای نگرانی نیست چون در ادامه ی مباحث "مونتاژ یک کامپیوتر"  امروز قصد داریم به آموزش مونتاژ حافظه های RAM (مخفف عبارت Random Access Memory) بپردازیم، پس بنابراین فرقی ندارد می خواهید وضع کامپیوتر قدیمی تان را بهبود ببخشید یا قصد مونتاژ یک کامپیوتر نو را دارید به هر حال می توانید مثل همیشه با من همراه شوید.

اما در باب RAM برای کسانی که اصلا نمی دانند چه هست، اگر نمی دانید ارزش RAM در چه می باشد و چه می کند می توانید CPU را یک آشپز در نظر بگیرید و بعد هارد دیسک را یک یخچال و RAM را میز آشپزخانه، آنوقت CPU یا جناب آشپز زمانی که شروع کند به آشپزی مواد لازمش را از هارد یا همان یخچال در می آورد و روی میز آشپزخانه یا RAM می چیند تا در حین آشپزی خیلی راحت و سریع به آنها دسترسی داشته باشد. خوب حالا اگر میز آشپزخانه تان کوچک باشد و فضای کمی داشته باشد زمانی که آشپزباشی یا CPU مشغول پختن یک غذای مفصل برای یک مهمانی مفصل تر می شود فضای کافی برای چیدن موادی که از یخچال در آورده ندارد و لذا چون ابزار مناسب در اختیارش نیست روند کارش کند می شود و کل داستان شام دچار مشکل و کندی می شود و یحتمل مهمان ها گشنه خواهند ماند و اعصاب شما هم از دست آشپزتان و کل مجموعه ی آشپز خانه تان که همان کامپیوترتان باشد خورد می شود و این درست زمانی است که شما به یک میز بزرگتر یا مقداری حافظه ی RAM بیشتری نیاز دارید.

توصیه های ایمنی: در قسمت های -پست های- قبلی یک سری توصیه ایمنی در مورد مونتاژ کامپیوتر داشتیم، تکرار مکررات نمی کنم و فقط توصیه می کنم اگر آن موارد را نخوانده اید به عقب برگردید بخوانیدشان و سعی در رعایتشان داشته باشید که به نفع خودتان است و سبب جلوگیری از صدمه دیدن کامپیوترتان خواهد شد ).

قبل از اینکه به اصل مطلب بپردازیم لازم است این را هم بگویم که به خاطر داشته باشید همیشه اضافه کردن حافظه RAM راه حل سرعت بخشیدن به یک کامپیوتر قدیمی که عملکردش کند است و کارایی مناسبی ندارد نیست و بعضی وقتها کامپیوتری قدیمی که بیش از حد حافظه ی رم روی آن نصب شده باشد کلا دچار مشکل می شود، لذا پیش از اینکه بخواهید تصمیم بگیرید میزان حافظه ی RAM کامپیوتر خود را ارتقا دهید از توانائی کامپیوتر تان در درک مقدار و نوع حافظه ی RAM و کار با آن مطلع شوید. (معمولا با نگاهی به دفترچه مادربرد و کمی پرسش از دیگران در انجمن های تخصصی مثل پرشین تولز و... می توانید اطلاعات لازم را کسب کنید)

در این آموزش ما نوعی از حافظه ی RAM را مورد استفاده قرار می دهیم که تحت استاندارد یا قرار دادی با عنوان DIMM که مخفف Dual In-line Memory Module است می باشد، رم های تحت این استاندارد بر روی مادربرد در شیاری با همین عنوان جا می خورند که شکل و شمایل خاص خودش را دارا است و بعدا در مورد ظاهر این شیارها توضیح کافی خواهیم داد. البته ناگفته نماند که امروز و از تقریبا 6 یا 7 سال پیش همه ی رم های در بازار تحت این استاندارد هستند و استاندارد SIMM یا Single In-line Memory Module کاملا منسوخ شده. نکته ی بعدی قابل توجه این است که بایستی بدانید مادربرد شما از چه مدل RAM ی با چه مشخصاتی پشتیبانی به عمل می آورد، RAM ها مدل های مختلفی دارند مثل SD یا DDR و... برای اینکه این اطلاعات را به دست بیاورید دفترچه ی مادربرد بهترین راهنما است. ولی به هر حال اگر رم های شما تحت DIMM باشند و کامپیوتری که قصد سوار کردن حافظه ی رم بر روی آن دارید یادگار دوران ماموت ها نیست مدل RAM تحت پشتیبانی مادربردتان هر چه که باشد فرقی ندارد این راهنما در نصب RAM جدید به شما کمک خواهد کرد!

مواد لازم برای این جلسه:

- یک عدد رم سازگار با مادربردتان

- پیچ گوشتی به میزان کافی و لازم در ابعاد و طرح ها و رنگهای گوناگون!

- کامپیوترتان هم که حتما لازم است (در غیر این صورت می خواهید رم را کجا نصب کنید؟)

برای این آموزش قصد داریم یک رم 184 پین DDR که تصویر آن را در بالا مشاهده می کنید را روی یک کامپیوتر سوار نمائیم.

گام اول: کامپیوتر خود را آماده کنید

برای اینکه کامپیوترتان آماده ی مونتاژ شود بایستی اول آن را ایمن کنیم به همین منظور قبل از هر کاری ابتدا آن را از برق می کشید و کلید پشت پاور یا همان منبع تغذیه را در حالت خاموش قرار می دهید با اینکار خیال شما از بزرگترین خطر ممکن در حین مونتاژ قطعات یعنی اتصالی جریان الکتریسیته راحت می شود. بعد از اینکه پاور را از کار انداختیم زمان این رسیده است که کیس را باز کنیم، البته اگر در حال مونتاژ یک کامپیوتر نو باشید یا پیش مونتاژش که خوب کیس باز است ولی اگر کامپیوتر فعلی تان نیازمند نصب یک RAM جدید است لازم است کیس را باز کنید. اینکه کیس شما چگونه باز می شود بسته به نوع کیس اندکی متفاوت است و فقط کافی است کمی کیس را نگاه کنید تا بفهمید پیچ هایش کجا هستند و چگونه پنل کناریش باز می شود و از جا در می آید.

گام دوم: پیدا کردن یک شیار یا سوکت RAM خالی

پیدا کردن یک سوکت خالی RAM روی مادربرد اصلا کار دشواری نیست، همانطوری که گفتیم رمهای موجود در بازار تحت استانداردی هستند با عنوان DIMM و بر روی سوکتی به همین نام نیز مونتاژ می شوند. سوکت های DIMM را می توانید در تصویر بالا مشاهده کنید بزرگترین مشخصه ی آنها وجود دو عدد کلیپس در دو طرفشان است. جا زدن رم ها در حالت عادی در این سوکتها ترتیب خاصی ندارد مگر اینکه مادربرد شما دارای قابلیتی تحت عنوان Dual Channel باشد، این قابلیت سبب کارایی مفید تر و بهتر رم ها می شود و البته قابلیت مذکور زمانی فعال می شود که دو عدد رم به ترتیب خاصی در سوکتها چیدمان و بارگذاری شوند، بهترین راهنما برای اینکه بدانیم مادربرد ما از Dual Channel پشتیبانی به عمل می آورد یا نه طبق معمول دفترچه اش است، اگر مادربردی دارای قابلیت Dual Channel باشد به یقین در همان دفترچه اش ترتیب چیدمان توضیح داده شده است. وقتی سوکت های مذکور را پیدا کردید، درون هر کدام که می خواهید رم را سوار کنید کلیپسهای دو طرفش را رو به بیرون فشار دهید تا سوکت آماده ی پذیرش رم بشود. (تصویر زیر)

گام سوم: مونتاژ رم ها وقتی سوکت را آماده کردید

رم را به دقت با دست بردارید و سعی کنید آن را طوری بگیرید که دستتان کمترین تماس ممکن با سطحش را داشته باشد، خوشبختانه پین های رم ها طوری طراحی شده اند که فقط به یک شکل در سوکت جا می خورند و در وسط پین ها یک تو رفتگی وجود دارد (اگر اشتباه نکنم در رم های SD تو رفتگی روی پین ها دو عدد است ولی در حال حاضر SD هم چندان رایج نیست) روی سوکتها هم یک بر آمدگی وجود دارد از تطبیق این دو می توانید راحت در یابید رم چگونه بایستی روی سوکت قرار گیرد. وقتی پین های پائین رم را با سوکت تطبیق دادید رم را روی سوکت قرار داده و به آرامی همانطوری که در تصویر زیر مشاهده می کنید روی دو لبه ی انتهاییش فشار بیاورید تا رم در داخل سوکت جا بیافتد به محض اینکه یک رم در سوکت جا بیافتد کلیپس های دو طرف سوکت خود به خود سر جایشان بر میگردند و رم را در داخل سوکت قفل می کنند.

خوب حالا وقتش است یک نوشابه برای خودتان باز کنید چون رم عملا مونتاژ شد.

 گام چهارم: پایان دادن

کار رمها را که به راحتی جا زدیم، اگر وسط مونتاژ یک کامپیوتر نو هستید من مزاحمتان نمی شوم به بقیه کارتان برسید!! اگر نه و یک کامپیوتر قدیمی را ارتقا دادید پنل کیس را می بندید و پیچ هایش را هم ایضا و Power را به برق زده و در حالت On یا روشن قرار می دهید.

کامپیوتر را روشن کنید تا ویندوز بالا بیاید، بعد از اینکه ویندوز بالا آمد برای اینکه مطمئن شوید رمهای جدید درست نصب شده و کار میکنند روی آیکون My Computer کلیک راست کنید و گزینه ی Properties را انتخاب نمائید در صفحه ای که با انتخاب این گزینه باز می شود زیر عبارت :Computer مشخصات سخت افزاری کامپیوتر شما و همینطور میزان حافظه رم آن ذکر شده است می توانید آن را با مقدار حافظه ی رم ی که قبلا روی کامپیوترتان نصب بوده است قیاس کنید تا مطمئن شوید همه چیز مرتب است یا نه.

چند نکته ی کنکوری

اول: اگر کامپیوتری بدون مشکل Over heat یا گرم شدن قطعات بیش از حد که در اثر عوامل مختلف خصوصا درست کار نکردن فن ها می تواند باشد Restart می شود خصوصا در حین تماشای فایلهای ویدئویی یا انجام بازی های سه بعدی سنگین رم ها را چک کنید. در 99 درصد موارد روی چنین کامپیوتری بیش از یک رم سوار شده و رم های سوار شده با هم سازگاری ندارند یا جنس تقلبی و نامرغوبی هستند. (برای اطمینان حاصل کردن هم می توانید وضعیت سیستم مذکور را در حالی که فقط یک رم روی آن سوار است چک کنید احتمالا با یک رم مشکلات قبلی را نخواهد داشت)

دوم: اگر رم ها روی مادربردی که از Dual Channel پشتیبانی به عمل می آورد به صورت غلط چیدمان شوند می تواند سبب بالا نیامدن سیستم یا کند شدن آن و مشکلاتی دیگر از این دست شود.